Uygun olmayan veya yenilmesi âdet olmayan maddelerin yenmesi alışkanlığına verilen ad. Bu durum hayatın ikinci altı ayı içinde normal gelişimin bir dönemi olarak belirir. Çocuk eline ne geçirirse ağzına götürür ve yer. Ancak bunun uzun sürmesi ve hele bülûğ çağına kadar devam etmesi tamamen anormaldir.

Pika'nın en çok görülen ve ülkemizde de Güneydoğu ve Doğu Anadolu'da tastlanan şekli ''Toprak yeme''dir. Bu çocuklarda demir eksikliği anemisi, karaciğer ve dalak büyümesi, tenasül organlarının gelişmemesi ve boy kısalığı bulunabilir. Toprak yiyen çocuk ve gençte zekâ geriliği de olabilir. Tedavisi kolay değildir. Çocuk hastaneye yatırılır, mineral, vitamin eksiklikleri telafi edilebilir. Psikolojik tedavi uygulanır. Menfi yöndeki âilevi tesirler ortadan kaldırılmaya çalışılır.

Hamileleik döneminde görülebilen ve halk arasında ''aşerme'' diye tabir edilen hâdise de bir pikadır ve genellikle psikolojik kaynaklıdır.